طراحی مجتمع اقامتی بوم گردشگری پارک کوهستانی باراجین (بارویکرد اکوسیستم)

پارک کوهستانی باراجین در شمال شهر قزوین واقع شده است که با پیشروی در ساخت و ساز بر اساس طرح جامع تصویب شده در سال 1369 خطر از بین رفتن آن می رود.پارک کوهستانی باراجین مکان مناسبی برای تفرجگاه از دوران قدیم تا به امروز می باشد. بر این اساس ضرورت پژوهش در جهت حفظ و نگهداری این پارک امر بسیار مهمی می باشد. لازم به ذکر است که پتانسیل های مهمی در داخل سایت و همسایگی آن می باشدبه طور مثال اماکن مذهبی، روستاهای اطراف، دانشگاه آزاد اسلامی، دانشگاه بین المللی امام خمینی، عبور محور گردشگری قلعه الموت و دریاچه اوان که سالانه خیل عظیم گردشگر از این محور عبور می کنند. نبود امکانات تفریحی، سرگرمی و اقامتی برای گردشگران و جامعه بومی در قزوین امر ضروری دیگری است که در این شهر باید مورد توجه قرار گیرد. با در نظر داشتن مسافت کوتاه شهر قزوین با استان تهران می توان این پژوهش(طراحی مجتمع اقامتی) را در مقیاس ملی دیدو شاهد جذب گردشگران در این منطقه بود. بدین علت که این پارک تپه ماهوری است و از مناظر طبیعی بسیار خوب و همچنین پوشش گیاهی مناسب و نیز آب و هوای مطلوبی برخوردار است بستر مناسبی برای طراحی می باشد. پارک از وسعت خوبی برخوردار است و برای ایجاد تمام امکانات رفاهی، سرگرمی، ورزشی و اقامتی در فضاهای باز و سرپوشیده مناسب می باشد. شهر قزوین دارای جاذبه های تاریخی و مذهبی می باشد که در جذب گردشگر تاثیرگذار است و برای طراحی این اقامتگاه بوم- گردشگری توجیه اقتصادی مناسبی می باشد.نتایج حاصله به صورت طراحی معماری ارائه شده است که در آن، با توجه به طرح اقامتگاه باراجین به عنوان مرکز اقامتی بومی – گردشگری،واسطه ارتباط و همکاری بین گردشگر و جامعه بومی مطرح می شود. طرح با الگو برداری از ساختارها، روش های زیستی – بومی این جوامع چنان طراحی شده که در زمینه تامین انرژی، آب و مدیریت زباله، پسماند و فاضلاب، خودکفا عمل می کند. بخش های مختلف طرح عبارتند از: اقامتگاه ، بازار دائمی، و بازارهای روز برای فروش محصولات کشاورزی و صنایع دستی در فضاهای باز و سرپوشیده، مراکز اجتماع برای برگزاری جشن ها و مراسم آیینی و همچنین همایش های علمی و سایر مکان های تفریحی. این بخش ها امکان تبادل اطلاعات میان محققان و بازدیدکنندگان را با جامعه محلی و همچنین مشارکت بوم – گردشگران وجامعه بومی را در فعالیت های کشاورزی فرهنگی و آیینی، حرفه ها و جشن ها و فعالیتهای ورزشی فراهم می کند.الگوها و استراتژی های بومی که در تلفیق با راهکارها و تکنولوژی های روز مورد استفاده قرار گرفته اند.در این پژوهش سعی شده است گامی در راه رسیدن به توسعه پایداربرداشته شود.